Συχνά κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε πως όλα τα άτομα τα οποία αναζητούν βοήθεια είναι κατάλληλα για ψυχοθεραπεία. Σε αρκετές περιπτώσεις, όμως, τα προβλήματα στη ζωή του πελάτη δεν μπορούν να επιλυθούν με μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.
Πώς μπορούμε να διερευνήσουμε το αν το άτομο είναι κατάλληλο για ψυχοθεραπεία? Πώς αλλιώς μπορεί να βοηθηθεί ένα τέτοιο άτομο;
Aκόμη και αν το άτομο μπορεί να βοηθηθεί, είναι ο συγκεκριμένος θεραπευτής ο πλέον κατάλληλος για την περίπτωσή του;
Ποια είναι τα πιο συχνά λάθη που κάνουν οι θεραπευτές στην προσπάθεια να βοηθήσουν τους πελάτες τους;
Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να δώσει απάντηση το σεμινάριο μέσα από τη συζήτηση πραγματικών περιστατικών.
Οι ψυχοθεραπευτές συχνά πιστεύουν πως, επειδή οι ίδιοι έχουν μια προσωπική ηθική, αυτόματα θα συμπεριφερθούν ηθικά και στο επαγγελματικό τους πλαίσιο. Επιπλέον, θεωρούν ότι τα ηθικά ζητήματα εμφανίζονται σπάνια, συνήθως με τη μορφή μιας κρίσης και ότι υπάρχει μία μόνο σωστή απάντηση στην κάθε περίπτωση. Ωστόσο, η τήρηση του απορρήτου, ιδιαίτερα όταν εργαζόμαστε με παιδιά, οικογένειες ή ζευγάρια, η χαλάρωση και η παραβίαση των ορίων της θεραπείας, τυχόν παράλληλες σχέσεις θεραπευτή-πελάτη καθώς και η αυτοαποκάλυψη του θεραπευτή αποτελούν καθημερινές δεοντολογικές προκλήσεις που ενδέχεται να δυναμιτίσουν τη θεραπεία. Σε αυτό το workshop θα συζητήσουμε πραγματικά περιστατικά που αφορούν συνηθισμένα ηθικά διλήμματα και θα αναφερθούμε στους πλέον κατάλληλους θεραπευτικούς χειρισμούς για την πρόληψη ή τη διευθέτησή τους.
Η απώλεια είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης μοίρας και η επίδρασή της είναι πολύ μεγαλύτερη και βαθύτερη από τον τρόπο που την προσεγγίζει οποιαδήποτε ψυχολογική θεωρία. Οι θεραπευτές προσπαθούν να βοηθήσουν τους πελάτες “να επεξεργαστούν” την απώλεια.
Έχουν όμως όλοι οι πελάτες την ικανότητα να επεξεργαστούν τα βιώματά τους;
Υπάρχουν απώλειες που δεν είναι δυνατόν να τις αφομοιώσουμε;
Πώς είναι να ζεις συνέχεια με πόνο ή με μια χρόνια ασθένεια ή αναπηρία;
Σε αυτό το σεμινάριο θα δούμε τα διαφορετικά είδη απώλειας (τραυματική, διάχυτη, αναμενόμενη) και την επίδρασή τους στη ζωή μας. Θα εξετάσουμε τη διαδικασία του πένθους και τη δυσκολία πολλών ατόμων να πενθήσουν και θα διερευνήσουμε τις συνθήκες εκείνες που διευκολύνουν τη διαδικασία του πένθους και εκείνες που τη δυσχεραίνουν.
Ένα μικρό παιδί βρίσκεται συχνά αντιμέτωπο μεμικρές και μεγάλες απώλειες πολύ νωρίς στη ζωή του.
Η μητέρα που φεύγει για να πάει στη δουλειά, το ζωάκι που πεθαίνει, ένα διαζύγιο, μια ασθένεια, ένας θάνατος. Οι απώλειες στα παιδιά, αν δεν μιληθούν ώστε να γίνουν κατανοητά, μπορούν να λειτουργήσουν τραυματικά και να αφήσουν αποτύπωμα στον ψυχισμό του που θα το συνοδεύει και στην ενήλικη ζωή του. Πολλά από τα συμπτώματα των ενηλίκων ( δυσκολίες με τον ύπνο, κρίσεις πανικού, φοβίες, καταθλίψεις, εξαρτήσεις, προβλήματα στις σχέσεις) κρύβουν από πίσω ένα ανεπίλυτο και παγωμένο πένθος.
Τον τρόπο που βιώνουν τα παιδιάμια απώλεια ανάλογα με την ηλικία τους.
Τη στήριξη που χρειάζονται έτσι ώστε να μετασχηματίσουν μια δύσκολη εμπειρία σε αυθεντικήψυχική ανθεκτικότητα.
Τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε με ενήλικες που έχουν παγωμένα πένθη από την παιδική και εφηβική τους ηλικία.
Σε ποιους απευθύνεται?
Οι γνώσεις που προσφέρονται σε αυτό το κλινικόεργαστήριο – σεμινάριο Ψυχολογίας είναι χρήσιμες τόσο για παιδαγωγούς και θεραπευτές παιδιών όσο και ενηλίκων. Επιπλέον, μας δίνουν χρήσιμα εργαλεία για τον τρόπο αντιμετώπισης μιας απώλειας στη ζωή ενός παιδιού. Μπορείτε να φέρετε και δικά σας περιστατικά για συζήτηση. Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους όσους ασχολούνται με τη θεραπεία ενηλίκων και παιδιών, όπως και όσους ασχολούνται γενικά με παιδιά (κοινωνικούς λειτουργούς, εκπαιδευτικούς κλπ). To εργαστήριο θα διεξαχθεί μέσω της πλατφόρμας zoom, η διάρκειά του είναι 12 ώρες και δίνεται βεβαίωση παρακολούθησης.
Για οποιαδήποτε ερώτηση και αιτήσεις συμμετοχής για το κλινικό εργαστήριο και άλλα σεμινάρια ψυχολογίας καλέστε στο τηλέφωνο 2310 851 343 ή στείλτε email στην διεύθυνση ipsy@otenet.gr – Τάνια Αναγνωστοπούλου, Ph.D., Κλινική Ψυχολόγος.
Οι περισσότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις θεωρούν δεδομένο ότι η πελάτισσα έχει ένα δικό της εσωτερικό κόσμο, έναν εαυτό και την ικανότητα να κάνει σχέσεις- όσο προβληματικά ή μπλοκαρισμένα κι αν είναι αυτά.
Η κλινική εμπειρία, ωστόσο, δείχνει ότι αυτές οι ικανότητες δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Ιδιαίτερα τα άτομα με μεταιχμιακή ή ψυχοσωματική οργάνωση προσωπικότητας παρουσιάζουν εμφανή κενά σε αυτούς τους τομείς.
Στο σεμινάριο θα παρουσιαστεί η δουλειά του Peter Fonagy και των συνεργατών του σε σχέση με τη διαδικασία « ψυχικοποίησης» που λαμβάνει χώρα στα βρέφη και τα βοηθάει να αναπτυχθούν ομαλά. Θα παρουσιαστούν επίσης οι στρατηγικές που χρησιμοποιούμε στη θεραπεία με ενήλικες για να βοηθήσουμε τον πελάτη να αναπτύξει την ικανότητα ψυχικοποίησης, να δημιουργήσει τον εσωτερικό του κόσμο σε αρμονία με την πραγματικότητα και να μπορέσει να ωφεληθεί από τη θεραπεία.
Η ναρκισσιστική παθολογία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη και συχνή στη δουλειά μας. Σε αυτό το κλινικό εργαστήριο θα συζητήσουμε τις ιδιαίτερες δυσκολίες που προκαλεί στη θεραπεία ο ναρκισσισμός του πελάτη (αλλά και του θεραπευτή) και τρόπους αντιμετώπισής τους. Μπορείτε να φέρετε και δικά σας περιστατικά για συζήτηση.
1. Μορφές ναρκισσιστικής παθολογίας Γενικά χαρακτηριστικά Ιδιαίτερες περιπτώσεις Κακοήθης ναρκισσισμός ( malignant narcissism) Ο ναρκισσισμός του μαζοχιστή Η παράνοια και η κατάθλιψη στον ψυχισμό του ναρκισσιστή 2. Ναρκισσιστικά δυναμικά στις ερωτικές σχέσεις
3. Ναρκισσιστικά δυναμικά και ελλείμματα στην οικογένεια
4. Δυσκολίες στη θεραπευτική σχέση Η απαίτηση για ιδιαίτερα δικαιώματα από την πλευρά του πελάτη Η αίσθηση πως “ ο,τι κι αν κάνουμε, δεν λειτουργεί” Ο ρόλος της εξιδανίκευσης Η αντιμετώπιση της ναρκισσιστικής οργής 5. Προγνωστικά σημεία για την πιθανή εξέλιξη ενός ναρκισσιστή στη θεραπεία
Ορισμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις ενδιαφέρονται και διερευνούν τη θεραπευτική σχέση, ενώ άλλες τη θεωρούν δεδομένη. Σε αυτό το workshop θα δούμε μέσα από πραγματικά περιστατικά τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται ένα ασυνείδητο σενάριο στη σχέση θεραπευτή-πελάτη, ανεξάρτητο από τη θεωρητική προσέγγιση του θεραπευτή και το συνειδητό βίωμα του πελάτη. Εάν δεν αναγνωριστούν οι μεταβιβαστικές ( και αντιμεταβιβαστικές) αντιδράσεις τότεθα “κολλήσει” η θεραπεία. Γι’αυτό είναι χρήσμο για έναν θεραπευτή να κατανοήσει και να επεξεργαστεί αυτά τα δυναμικά τόσο στον πελάτη όσο και στον εαυτό του.
Θεματικές που θα αναπτυχθούν:
Tι είναι η μεταβίβαση;
Πώς αναγνωρίζουμε τις μεταβιβαστικές αντιδράσεις του πελάτη;
Πώς φέρνουμε στην επιφάνεια τις μεταβιβαστικές αντιδράσεις του πελάτη;