Υπάρχουν άνθρωποι που φέρνουν στην ψυχοθεραπεία ένα τεράστιο ψυχικό αδιέξοδο και μας ταξιδεύουν στη « ζώνη του λυκόφωτος», πέρα από τις θεωρίες μας και τις συνήθεις πρακτικές μας. Η αυτοκαταστροφικότητα μεσουρανεί. Στη θεραπεία το γλυκό κορίτσι που περίμενε στην αναμονή μεταμορφώνεται σε καμικάζι ζωσμένο με εκρηκτικά, έτοιμο να πατήσει το κουμπί και να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Ένα άλλο κορίτσι πηγαίνει τραγουδώντας και γνωρίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες της πράξης της να βάλει το κεφάλι της «στον πάγκο του χασάπη».
Τέτοιες καταστάσεις μας προκαλούν φρίκη και απόγνωση, δεν έχουμε καμία πυξίδα για το πώς να σκεφτούμε ή να δράσουμε για να βοηθήσουμε. Τα λόγια μας δεν φτάνουν στα αυτιά τους, δεν ακουμπούν την ψυχή τους. Καμία θεραπευτική προσέγγιση δεν μπαίνει στη ζώνη του λυκόφωτος, είναι η επικίνδυνη ζώνη, η περιοχή της « συνειδητής ψύχωσης»: παρόλο που ορισμένες συμπεριφορές τους αγγίζουν την ψύχωση, οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν και λειτουργούν κανονικά στη ζωή τους.
Στο twilight zone οι μαύρες τρύπες καταπίνουν ανθρώπινες ζωές αλλά γεννούν και θαύματα:
Η γυναίκα με τον καρκίνο τελικού σταδίου τελείως αναπάντεχα συνεχίζει να ζει. Σε αυτό το κλινικό εργαστήριο θα δούμε περιπτώσεις ανθρώπων που μας μεταφέρουν στη ζώνη του λυκόφωτος και θα συζητήσουμε τρόπους προσέγγισης και κατανόησης αυτών των φαινομένων. Μπορείτε να φέρετε και δικά σας περιστατικά για συζήτηση.