Στόχος είναι η εκπαίδευση των συμμετεχόντων στα ιδιαίτερα προβλήματα που θέτουν στην θεραπεία τα άτομα με μεταιχμιακή οργάνωση της προσωπικότητας στο μοντέλο του Kernberg σχετικά με τους θεραπευτικούς χειρισμούς που είναι βοηθητικοί σε αυτές τις περιπτώσεις. στο μοντέλο του Fonagy σχετικά με τη διαδικασία mentalization Οι συμμετέχοντες μπορούν να συζητήσουν και δικά τους περιστατικά κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου.
Για ποιο λόγο αρρωσταίνουμε? Για ποιο λόγο πάσχουμε από τη συγκεκριμένη ασθένεια? Αυτό το σεμινάριο επιχειρεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα χρησιμοποιώντας διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις- την ψυχαναλυτική ( Franz Alexander, Francoise Dolto, Joyce McDougall), την εναλλακτική ιατρική ( κινέζικη ιατρική και ομοιοπαθητική) και τις σύγχρονες ψυχολογικές έρευνες σε ασθενείς που νοσούν. Οι ασθένειες που θα παρουσιαστούν όσον αφορά τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα ( υπέρταση και στεφανιαία νόσος), η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το άσθμα, η ελκώδης κολίτιδα, το έλκος, οι ημικρανίες και ο καρκίνος. Επιπλέον, τα μέλη του σεμιναρίου θα έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε βιωματικές ασκήσεις σχετικά με τα συμπτώματα από τα οποία πάσχουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που φέρνουν στην ψυχοθεραπεία ένα τεράστιο ψυχικό αδιέξοδο και μας ταξιδεύουν στη « ζώνη του λυκόφωτος», πέρα από τις θεωρίες μας και τις συνήθεις πρακτικές μας. Η αυτοκαταστροφικότητα μεσουρανεί. Στη θεραπεία το γλυκό κορίτσι που περίμενε στην αναμονή μεταμορφώνεται σε καμικάζι ζωσμένο με εκρηκτικά, έτοιμο να πατήσει το κουμπί και να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Ένα άλλο κορίτσι πηγαίνει τραγουδώντας και γνωρίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες της πράξης της να βάλει το κεφάλι της «στον πάγκο του χασάπη».
Τέτοιες καταστάσεις μας προκαλούν φρίκη και απόγνωση, δεν έχουμε καμία πυξίδα για το πώς να σκεφτούμε ή να δράσουμε για να βοηθήσουμε. Τα λόγια μας δεν φτάνουν στα αυτιά τους, δεν ακουμπούν την ψυχή τους. Καμία θεραπευτική προσέγγιση δεν μπαίνει στη ζώνη του λυκόφωτος, είναι η επικίνδυνη ζώνη, η περιοχή της « συνειδητής ψύχωσης»: παρόλο που ορισμένες συμπεριφορές τους αγγίζουν την ψύχωση, οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν και λειτουργούν κανονικά στη ζωή τους.
Στο twilight zone οι μαύρες τρύπες καταπίνουν ανθρώπινες ζωές αλλά γεννούν και θαύματα:
Η γυναίκα με τον καρκίνο τελικού σταδίου τελείως αναπάντεχα συνεχίζει να ζει. Σε αυτό το κλινικό εργαστήριο θα δούμε περιπτώσεις ανθρώπων που μας μεταφέρουν στη ζώνη του λυκόφωτος και θα συζητήσουμε τρόπους προσέγγισης και κατανόησης αυτών των φαινομένων. Μπορείτε να φέρετε και δικά σας περιστατικά για συζήτηση.
Σε αυτό το σεμινάριο, με αφετηρία τη θεωρία του Jung, θα μιλήσουμε για τον μύθο του Ήρωα και το κάλεσμα που δέχεται για την περιπέτεια της ζωής. Θα μιλήσουμε επίσης για διαφορετικούς τύπους ηρώων και τους μύθους που τους πλαισιώνουν. Μέσα από τον προσωπικό σας αναστοχασμό και τη μελέτη του υλικού που θα σας δοθεί, καλείστε να ανακαλύψετε τον προσωπικό σας μύθο.
Πώς βιώνουν την απώλεια τα παιδιά και πώς να βοηθήσουμε
Ένα μικρό παιδί βρίσκεται συχνά αντιμέτωπο μεμικρές και μεγάλες απώλειες πολύ νωρίς στη ζωή του.
Η μητέρα που φεύγει για να πάει στη δουλειά, το ζωάκι που πεθαίνει, ένα διαζύγιο, μια ασθένεια, ένας θάνατος. Οι απώλειες στα παιδιά, αν δεν μιληθούν ώστε να γίνουν κατανοητά, μπορούν να λειτουργήσουν τραυματικά και να αφήσουν αποτύπωμα στον ψυχισμό του που θα το συνοδεύει και στην ενήλικη ζωή του. Πολλά από τα συμπτώματα των ενηλίκων ( δυσκολίες με τον ύπνο, κρίσεις πανικού, φοβίες, καταθλίψεις, εξαρτήσεις, προβλήματα στις σχέσεις) κρύβουν από πίσω ένα ανεπίλυτο και παγωμένο πένθος.
Τον τρόπο που βιώνουν τα παιδιάμια απώλεια ανάλογα με την ηλικία τους.
Τη στήριξη που χρειάζονται έτσι ώστε να μετασχηματίσουν μια δύσκολη εμπειρία σε αυθεντικήψυχική ανθεκτικότητα.
Τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε με ενήλικες που έχουν παγωμένα πένθη από την παιδική και εφηβική τους ηλικία.
Σε ποιους απευθύνεται?
Οι γνώσεις που προσφέρονται σε αυτό το κλινικόεργαστήριο – σεμινάριο Ψυχολογίας είναι χρήσιμες τόσο για παιδαγωγούς και θεραπευτές παιδιών όσο και ενηλίκων. Επιπλέον, μας δίνουν χρήσιμα εργαλεία για τον τρόπο αντιμετώπισης μιας απώλειας στη ζωή ενός παιδιού. Μπορείτε να φέρετε και δικά σας περιστατικά για συζήτηση. Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους όσους ασχολούνται με τη θεραπεία ενηλίκων και παιδιών, όπως και όσους ασχολούνται γενικά με παιδιά (κοινωνικούς λειτουργούς, εκπαιδευτικούς κλπ). To εργαστήριο θα διεξαχθεί μέσω της πλατφόρμας zoom, η διάρκειά του είναι 12 ώρες και δίνεται βεβαίωση παρακολούθησης.
Για οποιαδήποτε ερώτηση και αιτήσεις συμμετοχής για το κλινικό εργαστήριο και άλλα σεμινάρια ψυχολογίας καλέστε στο τηλέφωνο 2310 851 343 ή στείλτε email στην διεύθυνση ipsy@otenet.gr – Τάνια Αναγνωστοπούλου, Ph.D., Κλινική Ψυχολόγος.
Στόχος σεμιναρίου: Πoλλοί ασθενείς με σωματικά προβλήματα δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ή να εκφράσουν συναισθήματα μέσα από λέξεις, να εντοπίσουν τη σχέση του προβλήματος με τις ιδιαίτερες συναισθηματικές και διαπροσωπικές τους δυσκολίες, ή να κατανοήσουν σε βάθος τι τους συμβαίνει. H φαντασία αποτελεί μια ιδιαίτερα χρήσιμη προσέγγιση σε αυτήν την περίπτωση, και οι συμμετέχοντες διδάσκονται μέσα από βιωματικές ασκήσεις τρόπους με τους οποίους μπορούν να διερευνούν τον εσωτερικό κόσμο του ασθενή, το συμβολικό νόημα που επενδύει στα συμπτώματά του, καθώς και τρόπους αλλαγής μέσα από την καθοδηγούμενη φαντασία.
Οι απώλειες είναι μέρος της ανθρώπινης ζωής, ωστόσο, αρκετά άτομα δεν μπορούν να τις ξεπεράσουν. Σε αυτό το σεμινάριο θα διερευνήσουμε την απώλεια σε τρεις άξονες:
Σαν εξελικτικό τραύμα (relational trauma ) που επηρεάζει τον δεσμό με τους άλλους (attachment style).
Σαν ναρκισσιστικό πλήγμα.
Σαν υπαρξιακό ζήτημα.
Στο σεμινάριο θα αναφερθούμε:
Στην αναγκαιότητα της εξατομικευμένης προσέγγισης της απώλειας με βάση τους άξονες που προαναφέρθηκαν και της ικανότητας ή της ανικανότητας των ατόμων να επεξεργαστούν το πένθος τους και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.
Στον προβληματισμό του κατά πόσο μπορούμε μέσα στη θεραπεία να “διορθώσουμε” ή να “ξεπεράσουμε” τις πληγές του παρελθόντος.
Σε κλινικά παραδείγματα από περιπτώσεις που, παρά τη μακροχρόνια θεραπεία στην οποία υποβλήθηκαν, εξακολουθούν να έχουν τις πληγές ανοιχτές και τις δημιουργικές λύσεις που ανακαλύπτει ένα άτομο για να συνεχίσει να ζει τη ζωή του.
Μπορείτε να φέρετε και δικές σας περιπτώσεις για συζήτηση